Syndrom niedoboru przeciwciał spowodowany mutacjami w genie CD19 ad 5

Przedwczesne kodony stop prowadzą do delecji części domen cytoplazmatycznych, w tym dwóch reszt tyrozynowych, które są krytyczne dla transdukcji sygnału przez CD19 (wskazane przez duży y na schemacie białka) .25 Panele C i D pokazują rodowody Pacjenta i Pacjentów 2, 3 i 4, odpowiednio. Półstałe symbole oznaczają znanych nosicieli mutacji, stałe symbole członków rodziny, którzy są homozygotyczni pod względem mutacji, symbole z odciętymi członkami, kwadraty męskich członków rodziny, kręgi żeńskich członków rodziny i N członków rodziny, którzy nie są nosicielami . Rodzice Pacjenta byli spokrewnieni. W rodzinie pacjentów 2, 3 i 4 nie można potwierdzić pokrewieństwa. Immunofenotypowanie metodą cytometrii przepływowej z przeciwciałami przeciwko markerom powierzchni komórkowej CD3 (na komórkach T), CD16 lub CD56 lub obu (na komórkach NK) oraz CD19 lub CD20 (na komórkach B) powoduje identyfikację ponad 95 procent limfocyty. Wszyscy czterej pacjenci mieli normalną bezwzględną liczbę komórek B CD20 +. Przeciwnie, ekspresja błony CD19 na komórkach B nie była wykrywalna u Pacjenta i była ledwo wykrywalna w Pacjentach 2, 3 i 4 (Figura 1A).
Sekwencjonowanie genu CD19 u Pacjenta ujawniło wstawienie adeniny w eksonie 6 obu alleli CD19. To wstawienie powoduje przesunięcie ramki, a zatem występuje przedwczesny kodon stop na wewnątrzkomórkowym aminokwasie 328 (Figura 1B). Pacjenci 2, 3 i 4 byli homozygotyczni pod względem delecji dinukleotydu guaniny i adeniny w eksonie 11, co skutkowało przedwczesnym kodonem stop w aminokwasie wewnątrzkomórkowym 465 (Figura 1B). Żyjący rodzice i kilku członków obu rodzin nosili jeden zmutowany allel (Figura 1C i 1D), ale nie mieli klinicznych cech niedoboru odporności.
Normalne poziomy transkryptów CD19 znaleziono w komórkach B od wszystkich pacjentów (dane nie przedstawione). Western blot nie wykrył białka CD19 w komórkach B od Pacjenta 1, ponieważ CD19 u tego pacjenta nie zawierał większości domen cytoplazmatycznych. Jednak zmniejszenie wewnątrzkomórkowych poziomów CD19 obserwowano w komórkach B od Pacjenta 4 (dane nie pokazane), potwierdzając wyniki cytometrii przepływowej.
Ekspresja błonowa kompleksu CD19
Figura 2. Figura 2. Immunofenotyp dojrzałych komórek B u pacjentów z mutacją CD19. Wszyscy czterej pacjenci mieli obniżony poziom ekspresji CD19 lub brak ekspresji na komórkach B we krwi, w porównaniu z poziomami w kontrolach i kontrolą izotypową mysiego IgG1 (Panel A). Ponadto poziom ekspresji CD19 na komórkach B we krwi od nosicieli był niższy niż poziom w grupie kontrolnej. Poziom ekspresji CD21 na komórkach B we krwi od pacjentów był niższy niż poziom u nosicieli i kontroli (panel B). Poziom ekspresji CD5 na komórkach B CD20 + (pokazany na czerwono, czarny oznacza komórki inne niż B) był zmniejszony u wszystkich pacjentów w porównaniu z nosicielami i kontrolami, podczas gdy był on prawidłowy w komórkach CD20 (panel C, skala logarytmiczna). Poziom ekspresji komórek B pamięci CD27 + IgD + i CD27 + IgD był niższy u pacjentów niż w dopasowanych wiekowo kontrolach (panel D, skala logarytmiczna). PerCP oznacza białko chlorofilowe perydyny, allofikocyjaninę APC, fikoerytrynę PE i izotiocyjanian fluoresceiny FITC.
Poziom ekspresji CD19 w nośnikach mutacji był niższy niż w kontrolach (Figura 2A)
[przypisy: przeglądarka skierowań na leczenie uzdrowiskowe nfz łódź, bezpłatne leki dla seniorów wykaz, rtg zęba ]
[hasła pokrewne: przeglądarka skierowań na leczenie uzdrowiskowe kraków, powozownia wolsztyn, przeglądarka skierowań na leczenie uzdrowiskowe nfz łódź ]