Wpływ allotypu dawcy C3 na wyniki późnej transplantacji nerkowej

Układ dopełniacza odgrywa kluczową rolę zarówno we wrodzonych, jak i adaptacyjnych odpowiedziach immunologicznych. U ludzi C3 istnieje jako dwa główne allotypy: F (szybki) i S (wolny), o których wiadomo, że wpływają na zapadalność na choroby zapalne. Przeprowadziliśmy badanie mające na celu określenie wpływu tych alleli na wynik późnego przeszczepienia nerki. Metody
Określiliśmy allotypy C3 662 par dawców i biorców nerki dorosłych w latach 1993-2002, a następnie powiązaliśmy status polimorfizmu C3F / S z danymi demograficznymi i wynikami klinicznymi. Mediana czasu obserwacji wyniosła 3,3 roku.
Wyniki
Analiza 513 par dawców białych i biorców zidentyfikowała 113 biorców C3S / S nerki C3S / F lub C3F / F i 179 biorców C3S / S nerki C3S / S. Przeżycie przeszczepu było znacznie lepsze w przypadku allotypu donora C3F / F lub C3F / S niż allotypu C3S / S (P = 0,05). Współczynnik hazardu dla utraty przeszczepu nerki C3S / S w porównaniu z nerkami C3F / F lub C3F / S wynosił 2,21 (95% przedział ufności, 1,04 do 4,72; P = 0,04). Funkcja przeszczepu nerek dawcy C3F / F lub C3F / S była istotnie lepsza niż nerki dawcy C3S / S (P <0,001). Działanie allelu C3F było specyficzne dla biorców, którzy sami nie posiadali tego allelu. W analizie wieloczynnikowej wykluczono wpływ innych czynników, o których wiadomo, że wpływają na wynik przeszczepu.
Wnioski
Ekspresja alleli C3 przez komórki nerkowe dawcy wydaje się mieć zróżnicowany wpływ na późny wynik przeszczepu. Wśród białych biorców C3S / S, otrzymanie nerki dawcy C3F / F lub C3F / S, zamiast nerki dawcy C3S / S, wiąże się z znacznie lepszym wynikiem długoterminowym. Te odkrycia sugerują, że oba allele mają funkcjonalne różnice.
Wprowadzenie
Pomimo znacznych postępów w stosowaniu terapii immunosupresyjnej w celu zmniejszenia utraty aloprzeszczepu nerki w wyniku ostrego odrzucenia, długoterminowa stopa przeżycia allograftu nerkowego pozostaje niezmienna, z jedynie 54,4% nerek od żywych dawców i 36,4 procent nerek funkcjonujących od zmarłych dawców 10 lat po transplantacji.1 Przewlekła nefropatia allograficzna, która ma wieloczynnikowe pochodzenie, pozostaje główną przyczyną utraty aloprzeszczepu po pierwszym roku.2
Układ dopełniacza składa się z zestawu białek, które po aktywacji generują ważne efektory wrodzonych i adaptacyjnych odpowiedzi immunologicznych. Układ dopełniacza może być aktywowany w kilku etapach podczas przeszczepienia nerki i może przyczyniać się do uszkodzenia tkanki, co może wpływać na długoterminowy wynik allograftu.3 Trzy szlaki aktywacji dopełniacza zachodzą poprzez rozszczepienie C3, najobficiej występującego i zróżnicowanego funkcjonalnie dopełniacza. component.4,5
Nabłonek kanalikowy nerki jest ważnym źródłem zewnątrzwątrobowym C3 i głównym celem urazu immunologicznego podczas odrzucania. 66, Nerkowa nerka stanowi 5 procent całkowitej cyrkulującej puli C3, gdy jest w stanie stabilnym, ale do 16 procent podczas ostre odrzucenie. Funkcjonalne znaczenie lokalnej syntezy C3 w transplantacji nerki wykazano w mysim modelu ostrego odrzucenia.8
Ludzki C3 występuje jako dwa powszechne allotypowe warianty, oznaczone jako C3F (szybko) i C3S (wolne) na podstawie ruchliwości elektroforetycznej.9 Na poziomie molekularnym występuje substytucja pojedynczego nukleotydu (C do G) i wynikające z tego substytucje aminokwasowe10, które można scharakteryzować metodą amplifikacji opornego systemu analizy mutacji.11 Allel C3F jest mniej powszechnym wariantem; występuje w najwyższej częstotliwości w białych populacjach (20 procent)
[przypisy: zarodniki grzybów sklep, rtg zeba, półpasiec objawy u dorosłych ]
[przypisy: sagatia, góral kościerzyna, pasjoniści łódź ]