Wyniki wśród noworodków z bilirubiną całkowitą w stężeniu 25 mg na decylitr lub więcej ad 6

Nie stwierdzono istotnych różnic między grupą hiperbilirubinemii a grupą kontrolną w wynikach testu inteligencji (według WPPSI-R) lub integracji wzrokowo-ruchowej (zgodnie z VMI-4) (Tabela 3). Wyniki pozostały niezmienione, gdy osoby kontrolne o całkowitym stężeniu bilirubiny w surowicy wynoszącym co najmniej 10 mg na decylitr (171 .mol na litr) zostały usunięte z analizy. Tabela 4. Tabela 4. Wyniki według badania neurologicznego, listy kontrolnej motoryzy, kwestionariusza oceny stanu rodzicielskiego (PEDS) i listy kontrolnej zachowania dziecka (CBCL). Wyniki z neurologicznych badań 2 ( normalne lub wątpliwe ) lub gorsze zostały udokumentowane w 17 procentach grupy z hiperbilirubinemią, w porównaniu z 29 procentami grupy kontrolnej (P = 0,05) (tabela 4) (skorygowany iloraz szans dla wielu odmian, 0,47 95-procentowy przedział ufności, 0,23 do 0,98, P = 0,04). Tylko 3 dzieci w grupie z hiperbilirubinemią (4 procent) i 12 w grupie kontrolnej (7 procent) miało ocenę 3 (nieprawidłowe z minimalną niepełnosprawnością) lub gorsze; różnica między ocenami nie była istotna w analizach dwuwymiarowych lub wielowymiarowych. Tylko dwa podmioty (oba w grupie kontrolnej) miały nieprawidłowe wyniki z umiarkowaną niepełnosprawnością26. Żaden z kontrolnych noworodków nie miał badania kernicterus ani nieprawidłowych badań z ciężką niepełnosprawnością. Nawet zakładając, że wszystkie 251 dzieci w grupie kontrolnej, dla których nie było dostępnych formalnych ocen, przy normalnych wynikach, nadal nie byłoby znaczącego wzrostu ryzyka nieprawidłowych lub wątpliwych wyników w grupie z hiperbilirubinemią (ryzyko względne, przedział ufności 1,5; 0,87 do 2,6). Nie było znaczących różnic między tymi dwiema grupami według listy kontrolnej wydajności motorycznej w średniej całkowitej liczbie punktów, proporcji tych z wynikiem 4 lub więcej lub 5 lub więcej, lub proporcji tych z wynikiem wskazującym niepowodzenie dla pojedynczego elementu na lista kontrolna (tabela 4).
Rodzice dzieci z hiperbilirubinemią i grupami porównawczymi zgłaszali podobne obawy w odpowiedziach na kwestionariusz PEDS (Tabela 4). Odpowiedzi na CBCL również nie wykazały znaczących różnic między dwiema grupami w żadnej z ośmiu skali syndromu lub w sumie punktów dla kategorii zachowań internalizujących lub eksternalizujących (Tabela 4). Spośród 120 specyficznych cech i zachowań dwa ( impulsywność i problemy ze snem ) były zgłaszane istotnie częściej w grupie z hiperbilirubinemią, a dwie ( w walce i dziwne zachowanie ) były zgłaszane znacznie rzadziej w tej grupie .
Zapisy jednej lub więcej wizyt ambulatoryjnych w wieku dwóch lat lub starszych były dostępne dla 123 osób w grupie z hiperbilirubinemią (88 procent) i 349 w grupie kontrolnej (83 procent); średni wiek podczas ostatniej wizyty wynosił odpowiednio 5,8 roku i 5,7 roku (p = 0,29). Pięć osób z grupy hiperbilirubinemii (3,5 procent) otrzymało jedną lub więcej diagnoz neurologicznych (migrenowe bóle głowy, mieszany ubytek słuchu i różne zaburzenia ruchów oczu), w porównaniu z 18 w grupie kontrolnej (4,3 procent, p = 0,71). Dziecko, które uzyskało diagnozę mieszanego ubytku słuchu, miało normalny słuch po tym, jak wykonano umieszczenie rurki tympanostomijnej.
W grupie hiperbilirubinemii ani stopień ani czas trwania hiperbilirubinemii nie miały znaczącego wpływu na wyniki i nie było interakcji z wiekiem ciążowym (dane nieukazane)
[hasła pokrewne: stomatologia estetyczna łódź, verdin enzymixx opinie, rtg zęba ]
[patrz też: antema jelenia góra, verdin enzymixx opinie, olanzin ]