Źródła obaw dotyczące ustawy o samostanowieniu pacjenta ad 7

Członkowie rodziny, inni bliscy i lekarze często nie potrafią wybrać takiego samego leczenia, jakie pacjent wybierze, gdy zostanie o to poproszony.45 46 47 48 49 W jednym badaniu było 59 do 88 procent porozumienia, w zależności od scenariusza choroby, który postawili badacze (kappa = .0,3 we wszystkich przypadkach) 45; w innym badaniu porozumienie wynosiło od 52 do 90 procent (kappa = .0,4 we wszystkich przypadkach) .49 Doradztwo na rzecz pełnomocnika do wyboru jako pacjent, zamiast po prostu prosić o zalecenie, wydaje się działać jako częściowa naprawa. Dane te nie powinny dziwić. Nawet krewni danej osoby i inni bliscy nie są jasnowidzami i nie mogą dzielić identycznych wartości. Ponadto, pełnomocnicy nie zawsze są odpowiednio poinformowani, że ich wybory dla pacjenta muszą być oparte na życzeniach i interesach pacjenta, nawet jeśli nie są zgodne z pełnomocnictwem. Jednak często nikt nie jest lepiej poinformowany o przeszłych wartościach i preferencjach pacjenta niż pełnomocnik, a pacjent w każdym przypadku okazał zaufanie, mianując tę osobę. Lekarze powinni zachęcać pacjentów nie tylko do wyznaczania pełnomocnika, ale także do udzielania wskazówek w zakresie kierowania pełnomocnikiem. Lekarze powinni również wyraźnie wyjaśnić prymatowi pierwszeństwo życzeń i zainteresowań pacjenta.
Pełnomocnik może dokonać wyboru leczenia sprzecznego z dyrektywą dotyczącą leczenia pacjenta, twierdząc, że nominacja pełnomocnika ma pierwszeństwo przed dyrektywą. Niektórzy pacjenci wyznaczają pełnomocnika i nie pozostawiają żadnej dyrektywy dotyczącej leczenia lub innych instrukcji ograniczających pełnomocnictwo pełnomocnika. Inni poprowadzą swojego proxy, pisząc dyrektywę leczenia lub inny zapis preferencji.5 Problemy mogą wtedy powstać, jeśli proxy próbuje nadpisać preferencje. Prawo w poszczególnych państwach często bezpośrednio odnosi się do relacji między nominacjami pełnomocników a dyrektywami dotyczącymi leczenia.50 51 52 53 Ogólnie rzecz biorąc, pełnomocnik jest etycznie i prawnie zobowiązany do dokonania wyboru leczenia pacjenta. Kiedy pacjent nie dokonał wyraźnych wyborów leczenia, albo w dyrektywie leczenia, albo ustnie, pośrednik jest zobowiązany ekstrapolować z tego, co jest znane z wartości i preferencji pacjenta, aby określić, jak najlepiej może to, czego pacjent by chciał; jest to zwykle określane jako ćwiczenie w zastępczym sądzie . Jeśli nie wiadomo o wartościach i preferencjach pacjenta dotyczących uzasadnienia takiego orzeczenia, pełnomocnik jest zobowiązany do podjęcia decyzji w najlepszym interesie pacjenta. Pełnomocnictwo pełnomocnika regulowane jest przez określone standardy decyzyjne, a pełnomocnik jest zobowiązany do spełnienia życzeń pacjenta, niezależnie od tego, czy zostało to określone w dyrektywie o leczeniu, czy gdzie indziej. Stwierdzono jedno zastrzeżenie: istnieją pewne spory dotyczące tego, czy pełnomocnik może uchylić dyrektywę dotyczącą leczenia, która poważnie zagraża najlepszym interesom niekompetentnego, ale świadomego pacjenta.
Pełnomocnik może podjąć decyzję, z którą lekarz lub instytucja się nie zgadza. Nie jest to problem specyficzny dla wyznaczonych pełnomocników lub wcześniejszych dyrektyw. Nieporozumienia pojawiają się z pewną częstotliwością między lekarzami i pacjentami, rodzinami, innymi bliskimi i pełnomocnikami. Jak zawsze, ważne jest, aby lekarz omówił spór z odpowiednim decydentem, próbując zrozumieć źródło i rozwiązać problem.
[patrz też: opinie na temat leku proktosedon, najlepsze soczewki jednodniowe, licówki bez szlifowania ]